een filosofische kijk op Diever en de wereld eromtoe
Met de fatbike zo hard mogelijk over de stoep rijden, links, is niet alleen ergerlijk maar ook gevaarlijk. Waar moet een oudere met rollator of een moeder met kinderen plus een kinderwagen heen? De weg op? Daar wordt stevig doorgereden en de weg is tamelijk smal zodat het verkeer vlak langs de stoeprand rijdt.
Hoop is geen antwoord, maar een excuus om niets te doen. Maar dat laten we toch niet zo makkelijk toe? Blijft de vraag: wat dan? Spring je er als volwassene tussen met de kans dat de groep zich op jou stort, dat er messen getrokken worden? Of moet de buurt een soort nachtwacht gaan vormen en hoe verhoudt zich dat met het verbod om voor eigen rechter te spelen?
Het is vakantietijd en we hebben net de Fiets4Daagse afgesloten. Een mooie herinnering is het geluksgevoel om samen even na 30 km fietsen een broodje in Giethoorn te eten. En dan weer monter op de fiets stappen om nog 30 km naar Diever te fietsen. Wat een geluksgevoel.
Soms worden er snode plannen gesmeed of worden er overeenkomsten beklonken, maar altijd moet je het ijzer smeden als het heet is.
Een permanente afgunst van ieder op ieder want als ik het voordeel niet pak dan….
