Overtuigingen en meningen moeten ergens op gestoeld zijn willen ze enige waarde hebben.

Vietnam, het land van lenige, kleine mensen. Het land van ratten en kakkerlakken op straat. Een kakkerlak in bed. Het land van Frankrijk, voor de Vietnamoorlog.

Pas als die vrije zondag ter discussie komt, dan is die zondag ineens voor iedereen weer heilig, want waarom geen vrije vrijdag, dat bekt toch ook wel lekker?

Dan wordt die woede tot haat en kan tot enorme proporties uitgroeien. Goedmaken is dan een woord dat niet meer past. Aan geen van beide kanten. Dan heeft een eenvoudig ‘het spijt me’ geen enkele betekenis.

Als een vis ontdekkingen zou kunnen doen, zo heeft men wel eens gezegd, dan zou zijn laatste ontdekking zijn het bestaan van water. Pas op de kar van de visboer zou hij weten wat het is om waterdier te zijn.

De praktijk van het ‘polderen’ erkent onderlinge afhankelijkheden en zoekt naar compromissen tussen belanghebbenden.

Als je een proces kunt volgen en begrijpen door er goed naar te kijken duiden we tegenwoordig aan met de merkwaardige term transparantie. Merkwaardig, omdat ik de eigenschap transparantie meer koppel aan vensterglas, blisterverpakking en verpakte komkommers. Iets wat volledig transparant is, is totaal onzichtbaar.

En, zomaar, ploep, daar was de voorzitter (uit Dwingeloo) met een fles wijn voor de spreker en de avond was over. Hoezo discussie avond ?